དེང་རབས་བསླབ་བྱ་ལས་སྐབས་དགུ་པ་རྒྱ་འགྱུར་མ།

现代教诲取舍明镜

མཛད་པ་པོ། མཁན་ཚུལ་ཁྲིམས་བློ་གྲོས།

ཡིག་བསྒྱུར་བ།   གསེར་ཀུན་དགའ།

ལུགས་གཉིས་ཇི་བཞིན་མཁྱེན་པའི་ཤེས་རབ་ཀྱིས།།

བདག་བློའི་རྨོངས་པ་སེལ་བའི་ཐུགས་རྗེའི་མགོན།།

དུས་ཀུན་འབོད་པའི་སྐྱབས་གཅིག་སེམས་ཀྱི་ལྷ།།

གངས་ཅན་འགྲོ་འདི་ལེགས་པའི་ལམ་དུ་དྲོངས།།

如是了悟二规大智慧，

遣除我之愚蒙大悲主。

 唯一永世呼您圣怙主,

愿令雪域众生趋正道。

༼འཚོ་བ་གཉིས་དོ་བསྙམ་དགོས་པར་བསྟན་པའི་སྐབས་ཏེ་དགུ་པའོ།། ༽

     （第九品讲身心生活应平衡）

ས་སྟེང་སྐྱེ་བོ་ཐམས་ཅད་ཀྱིས།།

གསོན་པའི་དམིགས་ཡུལ་བདེ་སྐྱིད་འདོད།།

དེ་འཚོལ་ཕྱིར་དུ་རྒྱུག་ན་ཡང་།།

ཐབས་ཚུལ་ནོར་བས་ཐོབ་པ་ཉུང༌།།

世上诸众生，

生为得乐顾。

一世碌碌然，           

失法而罕得。

མི་ནི་སེམས་དང་བེམ་པོ་སྟེ།།

དངོས་པོ་གཉིས་ལ་བརྟེན་ནས་གྲུབ།།

དེ་ཕྱིར་དེ་ཡི་དགོས་མཁོ་དང་།།

འཚོ་བའང་རྣམ་པ་གཉིས་སུ་གནས།།

人乃心及体，

二者合而成。

因此其需求，            

生活有差异。

ལྟོ་གོས་གནས་མལ་མཁོ་ཆས་དག།

ལུས་ཀྱི་འཚོ་བའི་ལོངས་སྤྱོད་དེ།།

དད་པ་བྱམས་བརྩེ་ཕྱིན་དྲུག་སོགས།།

སེམས་ཀྱི་འཚོ་བའི་ལོངས་སྤྱོད་དོ།།

衣食住行等，

生活之享用。

信悲六度等，              

精神之财富。

འཚོ་བ་དེ་གཉིས་གང་ལ་ཡང་།།

དགོས་ངེས་ལོངས་སྤྱོད་མ་ཚང་ན།།

དབུལ་པོ་ཡིན་པར་ཁྱད་མེད་ཀྱང་།།

དེང་དུས་སྐྱེ་བོས་དེ་མ་ཤེས།།

生活两需求，

若缺其一得。

与乞无以别，

怜人昧此道。

རྫས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་མེད་གྱུར་ན།།

ལུས་སེམས་སྡུག་བསྔལ་འབྱུང་བ་བཞིན།།

སེམས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་དབུལ་གྱུར་ན།།

སེམས་ལུས་སྡུག་བསྔལ་འབྱུང་བར་གཅིག།

倘缺物质财，

身心悲苦般。

内心财缺失，             

身心亦痛苦。

དེང་དུས་མི་རྣམས་རྨོངས་སྲེད་ཀྱིས།།

སེམས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་སྣང་མེད་བོར།།

དངོས་རྫས་ཁོ་ན་སྙེག་ཆེས་པས།།

འཛམ་གླིང་སེམས་ཁམས་ནད་ཀྱིས་ཟིན།།

世人因无知，

忽视精神财。

只寻物质财，              

终会导心疾。

སེམས་ནད་འཕེལ་བས་ལུས་ཀྱང་བརླགས།།

ལུས་སེམས་བདེ་ཐང་ཉམས་གྱུར་ན།།

ཤེས་འབྱོར་ཡར་རྒྱས་ཕར་ཟད་དེ།།

རང་ཉིད་བདེ་སྐྱིད་ཙམ་ཡང་དཀའ།།

心疾既损身，

身心不安康。

毋言增智财，        

吾乐亦不得。

བློ་གྲོས་མ་སྨིན་སྐྱེ་བོའི་ཚོགས།།

བདེ་སྐྱིད་ནོར་ལས་འབྱུང་ཞེས་སྨྲ།།

འབྱོར་ལྡན་བདེ་སྐྱིད་མེད་མཐོང་ཚེ།།

མི་ཚེར་ཡི་ཆད་གཏོལ་མེད་གྱུར།།

无智众虽说，

幸福来于物。

见到富人苦，          

人生会无奈。

ནོར་ལས་གཞན་པའི་ཡོད་རྒུ་ལ།།

དགོས་མེད་རིན་མེད་འཛིན་པ་ཡི།།

ཕྱོགས་རིས་ལྟ་བ་མ་སྨིན་པས།།

སྤྱི་ཚོགས་ལོག་པའི་ལམ་དུ་བསྒྱུར།།

除此物质外，

视为无意义。

取舍观不熟，       

社会行邪道。

ནོར་ལས་བདེ་སྐྱིད་འབྱུང་བ་ཡོད།།

བདེ་སྐྱིད་ཐམས་ཅད་ནོར་ལས་མིན།།

ནོར་མེད་སྡུག་བསྔལ་འབྱུང་བ་ཡོད།།

སྡུག་བསྔལ་ཐམས་ཅད་ནོར་མེད་མིན།།

幸福可从物，

但莫皆于物。

无物会导苦，              

然非皆致苦。

ནོར་གྱིས་ལུས་པོའི་དགོས་མཁོ་འགྲུབ།།

སེམས་ཀྱི་འདོད་པ་ནམ་ཡང་མིན།།

ལུས་ཀྱི་དགོས་མཁོ་མཐའ་ཅན་ལ།།

སེམས་ཀྱི་འདོད་པ་མཐའ་མེད་ཕྱིར།།

财物足身求，

无以足心求。

身求以有限，         

心求可无限。

སེམས་ཁོང་དབུལ་བའི་སྐྱེ་བོ་ཡིས།།

ནོར་གྱིས་སེམས་ཁམས་གསོ་བར་འདོད།།

མཐའ་མེད་འཕེལ་བའི་འདོད་པའི་རྗེས།།

ནམ་ཡང་མི་སླེབས་ཡི་ཐང་ཆད།།

内心缺福者，

以物补心虚。

贪心无边故，          

永无却不足。

འཛམ་གླིང་ནོར་རྫས་ཇེ་འཕེལ་ལ།།

བདེ་སྐྱིད་སྣང་བ་ཇེ་འགྲིབ་སྟེ།།

འཕེལ་འགྲིབ་འགལ་བའི་དན་གྲངས་ཀྱིས།།

ནོར་གྱི་སྙིང་པོ་ཅི་ཡིན་ཤེས།།

物质日益增，

幸福反而降。

兴衰更替中，          

了知物质意。

འཇིག་རྟེན་བདེ་སྐྱིད་མྱོང་བ་ལ།།

ལུས་སེམས་ལོངས་སྤྱོད་དོ་སྙོམ་དགོས།།

དོ་མཉམ་བྲལ་བའི་ནོར་སྲེད་ཀྱིས།།

སྐྱིད་མེད་ནོར་གྱི་བྲན་དུ་འགྱུར།།

既享世间乐，

身心财平衡。

失衡贪妄后，         

既成财之奴。

སེམས་ཀྱི་ལོངས་སྤྱོད་ཕྱུག་པ་ཡིས།།

བློ་བདེ་ཀུན་སྤྱོད་ཚུལ་དང་ལྡན།།

སྐྱེ་བོས་གདེང་འཇོག་བསྔགས་པ་བརྗོད།།

སྤྱི་ཚོགས་བག་དྲོ་འདི་ཕྱིར་བདེ།།

精神福有者，

安然行为美。

众人待恭敬，              

今来皆安乐。

བདེ་སྐྱིད་སེམས་ཀྱི་ཚོར་བ་སྟེ།།

དངོས་རྫས་མི་གཙོ་འཛིན་སྟངས་གཙོ།།

རྫས་ལས་བྱུང་བ་ཉུང་ཟད་དེ།།

སེམས་ལས་བྱུང་བ་མང་ཤོས་ཡིན།།

福即内心感，

心态重于物。

从物得到少，          

由心获得多。

སེམས་ཀྱི་འཛིན་སྟངས་འཆོས་པ་ལ།།

ཕ་མེས་རིག་གཞུང་ལེགས་པར་བསླབ།།

དངོས་པོ་ཁོ་ན་བསྐྲུན་པ་ཡིས།།

འདི་བདེ་ཙམ་ཡང་འབྱུང་བར་དཀའ།།

改变处世观，

必修祖传文。

只造物质故，         

难以得暂乐。

མེས་པོའི་སྲོལ་དང་དེང་རབས་ལུགས།།

ཟུང་འཇུག་བར་ནས་བདེ་སྐྱིད་འཚོལ།།

གཞན་གྱི་ནོར་བའི་རྐང་རྗེས་ལ།།

ལོང་ལྕེབ་མ་བྱེད་གཞོན་རབས་པ།།

古今两习俗，

贯穿中寻乐。

他人岐弯路，            

切勿盲目行。

མདོར་ན་འཇིག་རྟེན་འཚོ་བ་ལ།།

ནོར་རྫས་མེད་པའི་ཐབས་མེད་ཀྱང་།།

ནོར་ལས་གཞན་པ་མི་དགོས་པའི།།

བློ་ངན་རྒྱང་དུ་སྤང་བར་བྱ།།

总之在世间，

无财是不可。

除财无念物，              

此思应遣除。

      ཞེས་པ་འདི་ནི《དེང་རབས་བསླབ་བྱ་ལུགས་གཉིས་བླང་དོར་གསལ་བའི་མེ་ལོང》ལས་འཚོ་བ་གཉིས་དོ་བསྙམ་དགོས་པར་བསྟན་པའི་སྐབས་ཏེ་དགུ་པ་བདམས་ཏེ་གསེར་ཀུན་དགའ་རུ་འབོད་པས་བསྒྱུར་བ་དགེའོ།།

        此由著名的高僧大德慈诚罗珠大堪布所著的《现代教诲取舍明镜》“第九品讲身心生活应平衡”中选典并称为斯·根嘎译为中文！

རྩོམ་སྒྲིག་པ། མགར་རྒྱལ་སྲས།